 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
|
 |
35 Polymeerchemie
|
| Menu | terug |
De chemici zijn tegenwoordig in staat om met grote kosten aminozuren te produceren. De vorming van lange ketens, zoals voor de bouw van levende wezens nodig zijn, is echter slechts onder uiterst precieze omstandigheden mogelijk. Zelfs kleine verontreinigingen kunnen tot afbraak van een keten leiden. Bovendien ontleden aminozuurketens, als zij reageren met water. Aangezien in een hypothetische oersoep met zekerheid ook water aanwezig was, is het onmogelijk, dat zich daarin aminozuurketens of zelfs complete eiwitten (proteïnen) gevormd zouden hebben.
Een groot probleem voor het ontstaan van leven is het feit, dat eiwitten op grond van de chemische eigenschap uiteenvallen, wanneer zij met water reageren (1) (2). Bovendien ontstaat ook bij de productie van proteïnen onvermijdelijk water, dat de polycondensatie verhindert en de ontstane polymeren weer vernietigd. In de levende cellen wordt dit bij de proteïneproductie vrijgekomen water in een nauwkeurig afgesteld proces door speciale enzymen afgevoerd.
Ketenvorming met bifunctionele moleculen:
Opdat moleculen zich kunnen samenvoegen, moeten zij tenminste bifunctioneel zijn, dat betekent dat zij twee bindingsplaatsen bezitten. Verbindt zich een monofunctioneel molecuul (dus een molecuul met slechts één bindingsplaats) aan het einde van de keten, dan kan er zich geen volgend molecuul meer aanhechten en is de ketenvorming stopgezet (3). Nu stelt men zich de oersoep bepaald niet voor als het laboratorium van een polymeerchemicus, die over de verschillende processen waakt en door toevoeging van een monofunctioneel molecuul de ketenvorming op het juiste moment doelbewust stopzet, wanneer de gewenste ketenlengte bereikt is (4).
De enige omgeving waarvan bekend is dat zich daar DNA ketens vormen, zijn de verschillende levende cellen. Noodzakelijk voor het aanmaken van proteïnen zijn levende cellen, die op hun beurt weer uit proteïnen bestaan.
Zonder proteïnen geen cellen en zonder cellen geen proteïnen. Vivum ex vivo - Leven komt slechts van leven - deze basisregel schijnt ook in dit opzicht bevestigd te worden.
|
| Stelling 36 | Menu |
| terug |
(1) J. Sarfati, Origin of life: the polymerization problem, Journal of Creation 12(3), 1998, S. 281-284.
(2) G.B. Johnson und P.H. Raven, Biology, Principles & Explorations, Holt, Reinhart and Winston, Florida, 1998, S. 235.
(3) Bruno Vollmert, Das Molekül und das Leben, Rowohlt, 1985, S. 54-58.
(4) P.H. Raven, Biology, A current bubble hypothesis, WCB/McGraw-Hill, 1999, S. 69.
|
Comment this Site!
|
 |
|
 |
|
|