 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
|
 |
50 Nikkel in het zeewater
|
| Menu | terug |
Nikkelerts behoort tot de stoffen, die door het rivierwater naar zee afgevoerd worden. Aan de hand van de hoeveelheid nikkel, die jaarlijks instroomt, en het huidige totale nikkelgehalte van de oceanen kan men conclusies trekken over de ouderdom van de zeeën. Daarbij stelt men vast, dat uitgaande van de tegenwoordige processen het maximaal 300.000 jaar geduurd heeft, om het huidige nikkelgehalte te verkrijgen. Aangezien er geen mechanisme bekend is, dat nikkel uit het zeewater verwijdert, is het onrealistisch ervan uit te gaan, dat onze oceanen vele miljoenen jaren oud zijn.
De volgende uitgangsgegevens zijn bekend:
a) Gemiddeld transporteren de rivieren op aarde 0,3 microgram nikkel per liter water naar zee (1).
b) De totale hoeveelheid water, die door rivieren en stromen jaarlijks in zee stroomt, bedraagt gemiddeld 37.400 km3 per jaar.
c) Het gemiddelde nikkelgehalte van het zeewater bedraagt 1,7 microgram (miljoenste gram) per liter (2).
d) De waterhoeveelheid van de zee wordt gesteld op 1,35 x 10^21 kg (3).
e) Men schat, dat er op de oceaanbodem 2 x 10^14 kg mangaanknollen zijn, die een nikkelgehalte van 0,63 % bezitten (4).
Uit deze gegevens kan berekend worden, hoe lang het bij de huidige processen maximaal geduurd heeft, om het tegenwoordige nikkelgehalte te bereiken. Om een zo hoog mogelijke ouderdom te berekenen, gaat men uit van de aanname, dat er in het begin geen nikkel in het oceaanwater en de mangaanknollen aanwezig was. Bovendien verwaarloost men het interstellaire stof uit de ruimte, hetgeen eveneens nikkel in de zeeën brengt.
Zelfs bij deze aannames berekent men een maximale ouderdom van "slechts" 300.000 jaar. Aangezien er geen mechanisme bekend is, dat nikkel uit het zeewater kan verwijderen, is een vele miljoenen of miljarden jaar oude zee ondenkbaar. Indien er daadwerkelijk zo iets als een wereldwijde vloed (waardoor de continenten regelrecht uitgeloogd werden) heeft plaatsgevonden, dan worden deze 300.000 jaren nog eens drastisch gereduceerd...
Met betrekking tot de mangaanknollen is de omstandigheid belangrijk, dat de kalkslib, die op de zeebodem neerslaat, 1000 tot 10.000 maal sneller neerslaat dan de mangaanknollen. Dat betekent, dat de tegenwoordig zichtbare mangaanknollen bij de bovenvermelde berekende ouderdom allang toegedekt zou moeten zijn (5). Het argument, dat het kalkslib dat de mangaanknollen bedekt, voortdurend verwijderd wordt, is niet sterk, aangezien men de daarmee overeenkomende sedimenten tevergeefs zoekt.
|
| Stelling 51 | Menu |
| terug |
(1) W.H. Durum und J. Haffty, Geochimica et Cosmochimica Acta, Vol. 27, 1963, S. 2., D.A. Livingstone, Chemical composition of rivers and lakes, Geological Survey Professional Paper, 1963, S. G 48.
(2) Chemical Oceanography, Hg. von J.P. Riley & G. Skirrow, NY, Academic Press, Vol. 1, 1975, 2. Auflage, S. 418.
(3) Ref. (2), S. 2.
(4) Eugen Seibold und Wolfgang H. Berger, The sea floor, Springer Berlin, 1996, S. 289 & 293.
(5) Ref. (4), S. 291
|
Comment this Site!
|
 |
|
 |
|
|