57  Stipt planetenstelsel

Menu  |  terug

Het planetenstelsel, dat onze zon omgeeft, is heel minutieus opgebouwd. Zelfs de kleinste veranderingen (zoals zij onvermijdelijk plaatsvinden) kunnen er toe leiden, dat enkele planeten "al" na 10 miljoen jaar in chaotische banen komen. Dat betekent, dat zij vroeg of laat in het wijde universum verloren gaan of op de zon vallen. Dat ons huidige zonnestelsel sedert 4,5 miljard jaar bestaat, is geenszins zeker.



Zonnestelsel  


Sinds Newton in 1683 de wetmatigheden van de zwaartekracht ontdekt heeft, weet men, dat de planeten in het zonnestelsel zeer stabiel in hun banen lopen. Zij gedragen zich zo stabiel als een uurwerk. Daarbij komt, dat de verschillende afstanden tot de zon een wiskundige regel volgen (1). Opmerkelijk is ook, dat Venus zich in een retrograde (tegengestelde richting) omloopbaan bevindt, wat in tegenspraak is tot de stofschijf-theorie.
     

Stabiliteit op de lange termijn:

Twijfels over de stabiliteit van ons zonnestelsel op de lange termijn zijn pas ontstaan, toen de computerdeskundige Gerald Jay Sussman en de astrofysicus Jack Wisdom met behulp van een speciaal voor zulke berekeningen gebouwde computer konden aantonen, dat het hemellichaam Pluto vanwege storingen door de planeten van ons zonnestelsel zich tegenwoordig al in een chaotische baan bevindt.

Sussman en Wisdom hebben de bewegingen van alle planeten gesimuleerd en vastgesteld, dat zich  de kleine planeten na ongeveer 50 miljoen jaar in chaotische banen moeten bevinden (2). Deze berekeningen heeft de Franse theoreticus Jacques Laskar bevestigd, die onafhankelijk van Sussman en Wisdom, in 1990 tot bijna het zelfde resultaat is gekomen (3) (4). 

De aanname, dat de planeten van ons zonnestelsel zich al gedurende 4,5 miljard jaar (de vermeende ouderdom van het zonnestelsel) in stabiele omloopbanen bevinden, moet daarom kritisch beschouwd worden (5).


Stelling 58  |  Menu
terug


(1)  Henry M. Morris, Men of Science, Men of God, Creation-Life Publishers, San Diego, California, 1982, S. 44-46.

(2)  Gerald Jay Sussman & Jack Wisdom, Chaotic Evolution of the Solar System, Science 257, 3. Juli 1992, S. 56-62.

(3)  Jacques Laskar, A numerical experiment on the chaotic behaviour of the Solar System, Nature 338, 16. März 1989, S. 237-238.

(4)  Jacques Laskar, The chaotic motion of the Solar System: A numerical estimate of the size of the chaotic zones, Icarus 88, Dezember 1990, S. 266-291.

(5)  Hansruedi Stutz, Chaos im Sonnensystem, factum Januar 1993, S. 43.

(Afbeelding) http://www.toering42.nl/heelal/?page=3zonnestelsel

Comment this Site!






M.Nieuweboer wrote:
Blijkbaar verwijst de inleiding naar de Wet van Titius-Bode. Die blijkt niet op te gaan voor Neptunus en Pluto.
De planeten gedragen zich helemaal niet zo stabiel als een uurwerk - veel stabieler. Niettemin zijn ook zij niet stabiel. Zie bijvoorbeeld