 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
|
 |
90 Inverse retina
|
| Menu | terug |
De lichtgevoelige cellen in het menselijke oog bevinden zich onder twee lagen zenuwcellen. Daardoor, zo geloofde men, werd het licht door de zenuwcellen afgezwakt. Een intelligente Schepper zou dat beter geconstrueerd hebben, was de gangbare mening. Nu is echter gebleken, dat de zogenaamde Müllercellen, waarvan men tot nu toe slechts wist, dat zij een ondersteunende functie hebben, ook de functie van zeer efficiënte lichtgeleider vervullen en zo het licht tussen de zenuwcellen door naar de lichtgevoelige cellen in de retina verder leiden. Omdat de lichtgevoelige cellen direct boven de bloedvaten liggen, worden ze beter gekoeld en kunnen bovendien beter van energie worden voorzien.
In het menselijk oog bevatten de aan het oppervlak liggende lagen van het netvlies zenuwcellen. Daaronder bevinden zich de lichtgevoelige kegeltjes en de staafjes. Omdat echter de zenuwcellen boven de kegeltjes en de staafjes liggen, zouden zij het licht onder normale omstandigheden afzwakken en het gezichtsvermogen daardoor beïnvloeden. Op basis daarvan beweerden de evolutie-onderzoekers, dat deze samenstelling niet door een intelligente Schepper geschapen zou kunnen zijn.
Nieuwe onderzoeksresultaten aan het Paul-Flechsig-Instituut voor hersenonderzoek van de universiteit van Leipzig hebben echter aangetoond, dat in het menselijk oog geen verstrooiing en geen verlies van het licht plaatsvinden. Zogenaamde Müllercellen leiden het licht van het bovenste netvliesoppervlak naar de lichtcellen in het lagere gedeelte van het netvlies, zoals bij een glasvezelkabel. Daardoor komt het licht zonder afgezwakt te worden tussen de zenuwcellen door op de lichtgevoelige cellen. Omdat de Müllercellen conisch zijn, wordt het licht verzameld in plaats van verstrooid. Dit betekent, dat het gezichtsvermogen door deze samenstelling van zenuwcellen, Müllercellen, kegeltjes en de staafjes een optimale waarde bereikt (1).
Dat de lichtgevoelige cellen onderaan liggen, is daarom zinvol, omdat deze cellen de meeste energie nodig hebben - waarvan zij optimaal voorzien worden, omdat zij direct boven de bloedvaten liggen. Daarbij komt, dat de bloedvaten de lichtgevoelige cellen afkoelen, hetgeen verhindert, dat de retina door infrarode straling wordt beschadigd (2). Bij de inktvis zijn de cellen andersom geplaatst, omdat de inktvis in het koele water leeft. Hier is het inderdaad zinvoller, de lichtgevoelige cellen bovenaan te plaatsen, omdat de oogappel door het water gekoeld wordt (3).
Samengevat: het verschil in opbouw van het menselijke oog en het oog van de inktvis waarborgt voor beide levende wezens een optimaal gezichtsvermogen en wijst duidelijk op een intelligente en perfecte Schepper van de beide systemen.
|
| Stelling 91 | Menu |
| terug |
(1) Kristian Franze et al., Müller cells are living optical fibers in the vertebrate retina, herausgegeben von Luke Lee, University of California, Berkeley, CA, und vom wissenschaftlichen Beirat am 27. März 2007 angenommen, http://www.pnas.org/cgi/content/short/104/20/8287
(2) Sylvia Baker, Seeing and believing, Genesis Agendum, 2004. S. 4.
(3) Willian A. Dembski und J.M. Kushiner, Signs of Intelligence, Bazos Press, 2002, S. 216.
|
Comment this Site!
|
 |
|
 |
|
|